در سطح کلان و خرد حکمرانی به طور مستمر خط‌مشی‌ها، قوانین، برنامه‌ها و مداخلات با هدف بهبود وضعیت کشور و مردم و دستیابی به اهداف بالادستی طراحی، تصویب و اجرا می‌شود. با این حال عمدتا در مورد اینکه این خط‌مشی‌ها و قوانین تا چه اندازه به معنای واقعی اثربخش و کارآمد هستند، اطلاعات کمی وجود دارد. سیاستگذاران خط‌مشی‌ها و برنامه‌ها جدیدی را طراحی و جایگزین موارد موجود می‌کنند بدون آنکه این اطمینان وجود داشته باشد آیا آنها موثر هستند یا خیر و یا چگونه می‌توان آنها را بهبود داد.

امروزه در سطح جهان رویکرد «خط‌مشی‌گذاری شواهد محور» و دغدغه «قانون‌گذاری شواهد محور» گسترش یافته است. براساس این رویکردِ نوین، سیاستگذاران پیش از تصویب و اجرای قوانین و برنامه‌های جدید، شواهد کافی را پیرامون اثربخشی آنها کسب و بررسی می‌کنند و مبتنی بر شواهد دقیق، موثرترین خط‌مشی‌ها را اتخاذ کرده و کیفیت آن‌ها را بهبود می‌بخشند. بهترین و دقیق‌ترین روش برای اطلاع از اینکه آیا یک خط‌مشی، قانون یا برنامه اثربخش و کارآمد است یا خیر، «کارآزمایی‌های تصادفی کنترل‌شده (RCTs)» هستند.

از این رو گزارشی با همین عنوان و با هدف معرفی ظرفیت کارآزمایی‌های تصادفی کنترل شده در قانونگذاری شواهد محور توسط مرکز بینش‌های رفتاری ایران و با همکاری مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در سال 1402 تدوین شد تا ضمن آشنایی با این روش، الزامات و نحوه بکارگیری آن، پیشنهادات و توصیه‌هایی پیرامون کاربست این روش در مجلس شورای اسلامی به عنوان یکی از مهمترین نهادهای حکمرانی کشور ارائه گردد.

جهت رونمایی و نقد و بررسی این گزارش در تاریخ 20 آبان 1402 در مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، نشستی با حضور اساتید و دانشجویان دغدغه‌مند در حوزه سیاست‌گذاری نوین برگزار و دربارۀ لزوم استفاده از رویکرد شواهدمحور و گزارش تدوین شده گفتگو شد.

این گزارش که توسط دفتر مطالعات حکمرانی مرکز پژوهش‌های مجلس منتشر شده است، مورد استقبال و تمجید دکتر مهدی ذوالفقارزاده (عضو هیئت علمی گروه آموزشی خط‌مشی‌گذاری و اداره عمومی دانشگاه تهران) و فعالین حوزه سیاست‌گذاری رفتاری قرار گرفت.