اجرای سیاست‌های ایمنی راه‌ها، به طور سنتی امری زمان بر و پرهزینه می‌باشد لذا لازم است پیش از طراحی و اجرای سیاست‌ها و برنامه‌ها از موثر بودن و کارآمدی آنها اطمینان کافی حاصل شود. مرکز بینش‌های رفتاری ایران در راستای ماموریت خود مبنی بر مشاوره به سیاستگذاران جهت استفاده از ظرفیت علوم رفتاری در سیاستگذاری در طی گزارشی پیشنهادی مشورتی جهت استفاده حداکثری از ظرفیت علوم رفتاری در تدوین سند اقدام برای ایمنی راه‌های کشور ارائه نموده است.
تجربه جهانی از بیش از دو دهه اقدام جهت ارتقای ایمنی راه‌ها نشان داده است که اغلب سیاست‌ها و برنامه‌هایی که به صورت سنتی جهت حل این مسئله اجرا می‌شدند، اثرگذاری کافی بر تغییر رفتار انسان‌ها ندارند و نتوانسته‌اند تغییر قابل ملاحظه‌ای بر روی آمار تصادفات جاده‌ای ایجاد کنند. با توجه به این وضعیت، امروزه کشورهای مختلف علی الخصوص کشورهای پیشرو در ایمنی ترافیک به سمت استفاده از علوم رفتاری در طراحی سیاست‌ها، برنامه‌ها و اقدامات خود رفته اند و حتی مراکز و نهادهای مستقلی برای استفاده از این علم در مسئله ایمنی ترافیک ایجاد کرده اند تا با به کار بردن تکنیک‌های تغییر رفتار و استفاده از شواهد علمی و تحقیقاتی بتوانند سیاست‌هایی موثر، کم هزینه و مبتنی بر شواهد طراحی و اجرا کنند. در مجموع این تجربه جهانی نشان داده است که می‌توان با بکارگیری علوم رفتاری و استفاده از تکنیک‌های تغییر رفتار، برنامه‌ها و مداخلات موثرتری طراحی کرد و امید برای مشارکت واقعی در بهبود ایمنی راه‌ها را بیشتر نمود.
مرکز بینش‌های رفتاری ایران به درخواست شورای فرهنگ عمومی کشور در راستای ماموریت خود مبنی بر ارائه مشاوره به سیاستگذاران جهت استفاده از ظرفیت علوم رفتاری در سیاستگذاری‌ها در طی گزارشی، پیشنهادات خود را با هدف افزودن سیاست‌های کلی و اجرایی مبتنی بر بینش‌های رفتاری به سند ملی اقدام برای ایمنی راه‌های کشور ارائه نموده است.
